ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ
1. Βιοποικιλότητα ονομάζεται η ποικιλία των οικοσυστημάτων (φυσικό κεφάλαιο), των ειδών και των γονιδίων που υπάρχουν στον κόσμο ή σε έναν συγκεκριμένο οικότοπο. Η απώλεια βιοποικιλότητας είναι η πιο κρίσιμη περιβαλλοντική απειλή σε παγκόσμια κλίμακα, παράλληλα με την κλιματική αλλαγή, με την οποία είναι αλληλένδετη. Έχει ζωτική σημασία για την ευημερία του ανθρώπου διότι παρέχει υπηρεσίες οι οποίες στηρίζουν τις οικονομίες και τις κοινωνίες μας. Η βιοποικιλότητα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντική για τις οικοσυστημικές υπηρεσίες –τις υπηρεσίες που παρέχει η φύση– όπως η επικονίαση, η ρύθμιση του κλίματος, η αντιπλημμυρική προστασία, η γονιμότητα του εδάφους και η παραγωγή τροφίμων, καυσίμων, ινών και φαρμάκων.
2. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με σημαντική βιολογική ποικιλία, μεγάλη πυκνότητα ειδών και ένα εντυπωσιακό μωσαϊκό οικοσυστημάτων. Στη χώρα μας έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα περισσότερα από 23.000 είδη ζώων της ξηράς και των γλυκών νερών και άλλα 3.500 είδη της θάλασσας, ο συνολικός όμως αριθμός εκτιμάται ότι είναι υπερδιπλάσιος. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα για την ελληνική χλωρίδα που περιλαμβάνει περισσότερα από 5.800 καταγεγραμμένα είδη φυτών.
3. Το σύνολο της φύσης και βιοποικιλότητας προστατεύεται μέσα από την λειτουργία του Ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Η διεύρυνση του δικτύου NATURA 2000 -με έμφαση στις θαλάσσιες περιοχές- και η βελτίωση της λειτουργίας του, αποτελούν έναν από τους κεντρικούς στόχους και άξονες του Στρατηγικού Σχεδίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βιοποικιλότητα. Η χώρα μας περιλαμβάνει 446 περιοχές από τις οποίες το 28% καλύπτει χερσαίο έδαφος και το 20% θαλάσσια έκταση.
4. Οι οικότοποι ιδιαίτερα των θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών σταθεροποιούν τα ιζήματα και μειώνουν την διάβρωση των ακτών, μετριάζοντας τα αποτελέσματα των καταιγίδων, των κυμάτων, των πλημμυρών, κλπ. Αυτοί οι φυσικοί αμυντικοί μηχανισμοί παρέχουν σημαντικά οφέλη στους παράκτιους πληθυσμούς, τα φυσικά τοπία και τις υποδομές, ενώ συμβάλλουν στην περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Έτσι, η διαφύλαξη των ενδιαιτημάτων και της χλωρίδας – πανίδας που αυτά φιλοξενούν αποτελεί καθολική υποχρέωση. Πέραν της προφανούς σημασίας της βιοποικιλότητας, για τις ΕΔ το φυσικό υπόβαθρο αποτελεί σημαντική παράμετρο για την εκτέλεσηασκήσεων κάτω από συνθήκες που προσομοιάζουν κατά το δυνατόν τις πραγματικές. Επισημαίνεται ότι σε διεθνές επίπεδο αναγνωρίζεται η σημασία των πεδίων στρατιωτικών ασκήσεων (πεδίων βολής) ως νησίδες βιοποικιλότητας.
5. Στο πλαίσιο αυτό, οι ΕΔ θα πρέπει να:
α. Μεριμνούν για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την ορθή ενεργειακή διαχείριση, προσαρμόζοντας τις καθημερινές δραστηριότητες και σχεδιάζοντας εκτελώντας επιχειρήσεις και ασκήσεις ώστε να μην επηρεάζονται προστατευόμενες περιοχές και γενικότερα να περιορίζονται πιθανές πιέσεις στο φυσικό περιβάλλον.
β. Συνδράμουν με προσωπικό και μέσα στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών καθώς και σε δράσεις ανάπλασης του φυσικού περιβάλλοντος (αναδασώσεις, καθαρισμοί ακτών κ.α.).
6. Συναφώς των ανωτέρω τα Γενικά Επιτελεία θα πρέπει να εξετάσουν τη δυνατότητα αξιοποίησης των γεωχωρικών δεδομένων και να μεριμνήσουν καθ’ αρμοδιότητα για την αποτύπωση των ηπειρωτικών και θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών σε όλες τις έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του ΠΝ και της Γεωγραφικής υπηρεσίας Στρατού για μια ολοκληρωμένη και στοχευμένη πληροφόρηση περί των προστατευόμενων περιοχών εθνικού – ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος σε όλους τους πιθανούς χρήστες.